EHBO-box

Er wordt onderscheid gemaakt tussen inwendige en uitwendige bloedingen afhankelijk van de plaats waar de bloeding optreedt.
Bij uitwendige bloedingen is er sprake van slagaderlijke of aderlijke bloedingen.
Bij een slagaderlijke bloeding stroomt helderrood bloed op het ritme van de hartslag golvend uit de wonde. Om doodbloeden te voorkomen moet zo’n bloeding zo snel mogelijk gestelpt worden. Bij een kleine verwonding is een drukverband hiervoor meestal voldoende.
Is de bloeding zeer ernstig, dan moet de grote aanvoerende slagader met de hand of met behulp van een knevelverband worden dichtgedrukt.
Bij een aderlijke bloeding is de druk in de aders veel lager dan bij de slagaders. Hierdoor is een aderlijke bloeding minder gevaarlijk. De meeste aderlijke bloedingen zijn goed te stelpen door het aanleggen van een drukverband.
In het geval van haarvatbloedingen sijpelt het bloed uit de wonde. Doordat haarvaten zo klein zijn gaat er nauwelijks bloed verloren en zal de wond zich door bloedstolling vanzelf sluiten.
Inwendige bloedingen komen voor na een ongeval, inname van rattengif of bij ziektes waarbij het bloedstollingsmechanisme is aangetast. Zulke bloedingen treden het meeste op in de borst- en de buikholte; vaak worden de verschijnselen ervan pas zichtbaar als er al veel bloed uit de bloedvaten is gestroomd. Deze verschijnselen zijn: bleke slijmvliezen, een snelle pols en eventueel een shock. Bij het vermoeden van een inwendige bloeding moet je de hond zo snel mogelijk naar een dierenarts te brengen.

Elke wonde aan het oor, ongeacht hoe klein, zal flink bloeden. Zelfs al doet de wonde niet echt pijn, dan nog zal het dier, doordat bloed in het oor loopt en irriteert, met zijn kop schudden en aan zijn oor krabben.
Wondjes aan de oorflap ontstaan vaak tijdens vechtpartijen, of als een hond zich verwondt aan prikkeldraad.
Maak de wondjes schoon met Neo-Sabenyl zodat je kan zien in hoeverre de oorflap beschadigd is. Is het een flinke wond, dan moet de dierenarts die hechten. Als de wondjes klein zijn, doe je er Dog Eczema aan.
Om de oorflap op zijn plaats te houden kan je een been van een panty afknippen en die, nadat je iets zachts rond de gewonde oorflap hebt gelegd, over de kop binden zodanig dat het oor plat tegen de kop ligt. Lukt dit niet, dan kunt je het oor ook met verband plat tegen de kop houden.

Deze kunnen ontstaan door vuur, hitte, elektriciteit of bevriezing. Al naar gelang de ernst van de verwonding kunnen brandwonden ingedeeld worden in drie soorten.
Bij een eerstegraads brandwond is de huid rood, gezwollen en pijnlijk; bij een tweedegraads ontstaan er ook blaren. Bij een derdegraads brandwond bevindt zich daarnaast in het centrum een witte plek.
Brandwonden die ontstaan zijn door de hitte van bijvoorbeeld kokend water of vuur (bijv. een zwiepende staart tegen de barbecue of een brandende kaars) moeten tenminste tien tot vijftien minuten gekoeld worden met stromend lauw water, desnoods gewoon in een sloot of een vijver als je geen stromend water bij de hand hebt. Dep het gebied rondom de brandwond zachtjes droog, maar raak de wond zelf niet aan i.v.m. infectiegevaar. Tijdens het vervoer naar de dierenarts kan de wond het beste afgedekt worden met een schone doek, die gedrenkt is in een oplossing van een liter water met twee theelepels zout.
Bij vrieswonden moet lauw tot warm water gebruikt worden, dat nooit warmer mag zijn dan de lichaamstemperatuur van de hond (38ºC).
Ook een elektrische schok kan schroeiplekken veroorzaken, maar veel belangrijker bij aanraking met elektriciteit zijn de spierkrampen die als gevolg daarvan gaan optreden. Soms raakt de hond zelfs bewusteloos.
Voordat je een hond aanraakt die onder stroom heeft gestaan, moet je er absoluut zeker van zijn dat de elektriciteit is uitgeschakeld.
Waar de huid verbrand is, biedt deze geen bescherming meer. Honden met brandwonden kunnen het daarom koud krijgen; leg daarom een deken over ze heen. Smeer geen zalf of olie op de wond; die raakt daardoor alleen maar verder verontreinigd. Laat eventuele haren in de wond zitten. Raadpleeg bij brandwonden -ook bij kleine- altijd een dierenarts in verband met infectiegevaar!

Als je huisdier last heeft van diarree, dan heeft hij waarschijnlijk iets verkeerds opgegeten. Dat kan gaan van te vette voeding, gewoon andere voeding als normaal of iets vies uit de vuilbak of van buiten. De ontlasting zal dan plat zijn. Meestal is je huisdier niet ziek.
Het kan ook zijn dat hij een infectie heeft opgelopen, bijvoorbeeld van een ander dier of via een slok water bij het zwemmen in een vijver. De ontlasting zal dan eerder waterig zijn, vaak braken de dieren ook en zijn lusteloos en soms koortsig. Het dier heeft rust en warmte nodig.
In beide gevallen start je met de witte vloeistof kaomycine (voor dieren van 0-3 kg: 3-5x 1cc/ 3-10: 3-5x 2-2.5 cc/ 10-20 kg: 3-5x 3cc/ meer als 20 kg: 3-5x 5cc).
Voeding en water: kleine porties verschillende keren per dag.
Zorg er voor dat het dier niet ineens drinkt maar regelmatig kleine hoeveelheden water of bouillon. In een halve liter water los je een zakje Rehydrakel op om het verlies van mineralen (via braken en diarree) weer te herstellen. Geef je huisdier de eerste dag geen voedsel tenzij het een miniatuurras is. De tweede dag kan je 4 tot 6 keer per dag licht verteerbare dingen zoals gekookte kip en rijst geven. Blijft de diarree, verergeren de klachten of is je dier in slechte conditie, ga dan direct naar de dierenarts. Als het dier jonger is dan 6 maanden is het verstandig bij diarree altijd naar de dierenarts te gaan.

Van de vijf nagels per voorpoot raken er maar vier de grond. De vijfde slijt dus niet en als de hond hem niet regelmatig afbijt, kan hij in het vlees groeien en een ontsteking veroorzaken. Wat ook gebeurt, is dat de hond met het lange duimnageltje ergens achter blijft hangen en het nageltje helemaal of gedeeltelijk afscheurt. Dit kan erg pijnlijk zijn en meestal erg bloeden. Als het nageltje er nog aanhangt, wordt het best volledig verwijderd. Is het nageltje volledig afgescheurd dan doe je wat oogzalf Gloveticol aan het wondje, een compresje en verband rond het pootje om het bloeden te stelpen. Gebruik voor het afknippen van nagels een speciale nageltang voor honden en katten.

Merk je dat je huisdier een kraal, knoop, balletje, steen… heeft doorgeslikt, houdt dan goed in de gaten of het voorwerp binnen twee dagen met de ontlasting meekomt. Overleg met de dierenarts. Soms is het mogelijk het dier met een injectie te laten braken zodat het vreemde voorwerp er weer uit komt. Heeft je huisdier iets scherps (bijvoorbeeld een naald) doorgeslikt, ga dan direct naar de dierenarts. Als het dier blijft braken of geen ontlasting meer maakt, zal er een voorwerp in maag of darmen vastzitten dat moet verwijderd worden.

Honden zijn uitstekende vliegenvangers. Maar wat als ze nu per ongeluk een wesp of bij gevangen hebben. Als de angel er nog in zit, moet deze verwijderd worden. Om de pijn van de zwelling tegen te gaan kan je koude compressen of ijsblokjes in een doek gewikkeld gebruiken. Bij een steek in de tong of keel moet je snel naar de dierenarts omdat de zwelling de ademhaling kan belemmeren. Als het dier allergisch reageert – hij krijgt bijvoorbeeld bultjes of er ontstaat een grote bult rondom de steekplek – ga dan ook naar de dierenarts.

Loopt je huisdier mank dan kunnen daar verschillende redenen voor zijn. Heeft het dier zijn poot verstuikt dan kan hij er nog wel op lopen. Geef dan een pijnstiller bij het eten (Meloxivet). Volgt er binnen 2 dagen geen verbetering, ga dan naar de dierenarts. Voor de genezing van een verstuiking is rust heel belangrijk, dus korte wandelingen maken aan de riem en niet rennen of springen. Dit is vooral van belang als je de hond pijnstillers geeft, want als hij geen pijn voelt, zal hij de verstuikte poot gemakkelijk overbelasten.
Heeft het dier koorts, dan kan er een ontsteking in het gewricht zitten.
Is de poot abnormaal beweeglijk op een plaats waar geen gewricht zit, dan is de poot gebroken. Het dier kan er niet op staan, de poot bungelt. Draag het dier in een mand of doek naar de dierenarts. Hij zal röntgenfoto’ s maken en de behandeling bepalen. Zorg in ieder geval dat de poot niet belast wordt. Bij een open breuk is er kans op infectie en moet je de wonde afdekken met steriele gaasjes.

Dieren met wonden roepen vaak heftige emoties op bij hun eigenaar en omstanders. Zeker wanneer het verwondingen aan het oog betreft. Oogverwondingen komen helaas nogal eens voor bij onze huisdieren: ooglidbeschadigingen, uitstulpende oogbol, binnendringende vreemde voorwerpen, kattenkrabben, bijtwonden, schotwonden, een trap van een paard,  aanrijdingen, chemicaliën kunnen veel schade aanrichten.
Beschouw veel van deze oogbeschadigingen als spoedgeval en ga er mee naar de dierenarts! Heeft je huisdier niet meer als wat ooguitvloei of wat pinken met het oog,
gebruik dan Gloveticol oogzalf 3x daags. Verergert de toestand of is er geen beterschap na 2 dagen dan ga je het best aan de dierenarts laten kijken. Ogen zijn heel delicaat en iets wat een miniem probleem lijkt kan grote gevolgen hebben.

Oorontstekingen komen regelmatig voor. Sommige rassen hebben er wel erg veel last van, zoals de Cocker Spaniël, de Duitse Herder en de Retriever. Vooral honden met “hangoren” hebben nogal eens ontstekingen omdat de oorschelpen, die bij deze rassen vaak sterk behaard zijn, de gehoorgang afsluiten waardoor er weinig zuurstof en frisse lucht in de oren kan komen.
Je merkt het als je hond schudt met de kop en krabt aan het oor. Soms is de oorontsteking erg pijnlijk en houdt het dier de kop scheef. De uitwendige gehoorgang kan vies en rood zijn maar ook dieper in het oor (de inwendige gehoorgang) is het meestal vuil, rood en warm. Bovendien kun je het vaak ruiken.
Door de oorontsteking is de huid van de gehoorgang ontstoken en verdikt. De gehoorgang wordt daarmee dus wat nauwer en het oorsmeer kan moeilijk weg.
Bij honden en katten die veel buiten komen, is oormijt een belangrijke oorzaak voor oorontstekingen. Heel veel pups en kittens hebben er ook last van. Deze mijten leven van oorsmeer. Ze veroorzaken erge jeuk.
Daarnaast zijn er verschillende soorten bacteriën en gisten die ook graag in de gehoorgang leven en daar voor problemen zorgen.
Tenslotte kunnen er ook grasaartjes, stukjes van een wattenstokje of andere ‘voorwerpen’ in de gehoorgang zitten. Honden die veel zwemmen (met name in bacterieel verontreinigd zwemwater) hebben er ook nogal eens last van.
De meeste vormen van allergie kunnen ook oorproblemen veroorzaken. Een allergie speelt zich immers ook af in de huid van de gehoorgang.
Een enkele keer worden er tumoren in het oor aangetroffen.
Een oorontsteking wordt een spoedgeval als de ontsteking zo acuut en ernstig optreedt dat je huisdier erge pijn heeft, het oor en omgeving tot bloedens toe openhaalt of er zelfs ziek van is.
Een behandeling is allereerst gericht op de oorzaak. Is de gehoorgang erg smerig dan wordt een oorreinigende vloeistof gebruikt. Dit lost als het ware het oorsmeer op, zodat de medicijnen in de oorzalf daarna beter hun bestemming kunnen bereiken. Soms is dat zo erg, dat het oor eerst moet worden gespoeld.
Bij een oormijtinfectie wordt een oorzalf met een insecticide erin gebruikt.
Bij infecties met bacteriën of gisten zijn antibiotica of antischimmel-houdende zalven nodig. Soms is een kweek van het oorsmeer nodig om de juiste behandeling in te stellen.
Heeft de hond erg veel pijn of jeuk, dan worden jeuk- en pijnstillende medicijnen meegegeven.
Bij een middenoorontsteking is een (vaak langdurige) behandeling met antibiotica noodzakelijk.

Heeft je hond in iets scherps getrapt, haal het uitstekende voorwerp er dan meteen uit. Behandel de poot een paar dagen met een ontsmettingsbad van Neo-Sabenyl 1ml/10ml water om infectie tegen te gaan. Lukt het niet om het scherpe voorwerp eenvoudig te verwijderen, ga dan niet peuteren maar naar de dierenarts.
Is het scherpe voorwerp diep in de poot gedrongen dan sluit de eeltlaag zich daarboven en zal de teen van binnen gaan ontsteken. De gekwetste teen zal dikker zijn als de anderen of je merkt door op de tenen te drukken dat er iets aan de hand is. Soms zal de hond gaat manken van de pijn Je gaat best naar de dierenarts om het voorwerp te laten verwijderen.

Zie je een teek bij je huisdier? Verwijder deze dan zo snel mogelijk. Teken kunnen ernstige ziektes (Ziekte van Lyme) overbrengen. Wordt een teek binnen 24 uur verwijderd, dan is de kans dat de hond besmet wordt vrij nihil. Gebruik het groene tekenhaakje van O’tom. Verdoof de teek niet met bijvoorbeeld alcohol. Je loopt dan het risico dat de teek z’n maaginhoud braakt in het steekkanaal waardoor uw huisdier ernstig ziek kan worden. Er zijn tekenbanden(Kiltix, Scalibor) of pipetten (Advantix) verkrijgbaar die voorkomen dat uw hond teken krijgt. Maar ook als u deze gebruikt, moet u uw huisdier regelmatig op teken controleren.
Gebruik een ontsmettingsdoekje (in grijze verpakking) om de steekplaats te ontsmetten.

Is je hond tegen de pasgeverfde deur gelopen, maak dan de vacht schoon met een droge doek. Resten verf probeer je zoveel mogelijk uit de vacht knippen of scheren. Probeer te voorkomen dat het dier de verf van de vacht likt. Bij wateroplosbare verf kan je het dier in bad goed wassen met lauwwarm water.

Net als mensen kunnen honden last hebben van wagenziekte (reisziekte). Dit uit zich in braken, hijgen en nervositeit.
Wat kan helpen is de hond te laten wennen aan de auto door ieder ritje te laten eindigen in iets leuks: naar het bos, naar de puppytraining, mee op bezoek etc. Door regelmatig korte stukken te rijden raakt de hond gewend aan autorijden. Langzamerhand kunnen zulke tochtjes uitgebouwd worden naar langere autoritten.
Geef je hond in ieder geval (een paar uur) voor de rit geen eten!
De medicatie voor wagenziekte varieert. Tot voor een paar jaar waren enkel middelen tegen reisziekte bij de mens (Touristil), anti- braakmiddelen en sedativa voorhanden.
Deze behandelingen zijn niet altijd even effectief en hebben soms ongewenste bijwerkingen. Sinds 2008 is er een nieuw product op de markt namelijk Cerenia. Cerenia kan je breed inzetten; het kent vrijwel geen bijwerkingen. Eén uur na inname wordt braken als gevolg van reisziekte al voorkomen en het middel blijft lang werkzaam. Dit betekent dat je  Cerenia de avond voor vertrek al kan geven. Met Cerenia wordt reizen voor de hond en de eigenaar een stuk aangenamer.

Tal van oorzaken kunnen tot wonden leiden, zoals vechten met een andere hond of een aanrijding.
Kleine oppervlakkige wonden en schaafwonden moeten alleen maar goed schoongemaakt te worden. Zorg ervoor dat er geen haren en vuil meer in de wond zitten en spoel de wond goed na met een oplossing van Neo-Sabenyl (1ml op 10 ml water). Op de schone wond kan je wat Dog eczema aanbrengen. Let de eerste dagen goed op of er geen infectie optreedt.
Grote, diepe wonden moeten zo snel mogelijk door de dierenarts behandeld worden. Eventueel vuil kan door je zelf verwijderen, tenzij het te diep in de wond is doorgedrongen. Dek de wond af met een schone doek. Grote, diepe wonden die gehecht moeten worden moeten binnen zes uur aangeboden worden bij de dierenarts, ze genezen sneller als ze gehecht zijn mits er geen infectie optreedt.

Ook uw hond kan in de zon verbranden door te lange blootstelling aan UV- straling. De graad van verbranding kan net als bij gewone brandwonden variëren.
De enige remedie is de hond zoveel mogelijk uit de zon te houden en hem de gelegenheid te geven in de schaduw te vertoeven. Zonnecrème heeft enkel zin op plaatsen waar ze het niet kunnen aflikken.

Door de hitte bevangen worden oftewel zonnesteek komt vooral voor bij honden die achtergelaten worden in een afgesloten auto, waar de zon op staat. Door de hoge temperatuur in de auto stijgt de lichaamstemperatuur van de hond tot boven de 40ºC. Om af te koelen gaat de hond heel hard hijgen; hierbij verliest hij veel vocht. Als er niet ingegrepen wordt, raakt het dier uiteindelijk in coma en bezwijkt.
Ook bij lang wandelen bij warm weer of de hond laten liggen in de zon zonder drinken of schaduw zien we verschijnselen als hijgen, kwijlen, onrust, steeds op en neer lopen, zeer hoge temperatuur, braken en diarree.
Breng een door de hitte bevangen hond zo snel mogelijk naar een koele plek. Zorg dat hij afkoelt door hem onder te dompelen in koel water (niet ijskoud) of nat te spuiten. Ga hiermee door tot de lichaamstemperatuur van het dier niet meer hoger is dan 39ºC.
Laat iemand anders de hond elke 5 minuten temperaturen. Let er goed op, dat de hond niet onderkoeld raakt .
Als de hond goed bij zijn positieven is, mag hij kleine beetjes water hebben, die met korte tussenpozen gegeven moeten worden. Ga altijd ter controle naar een dierenarts als de hond door hitte bevangen is geweest.

Bij sommige honden kost het geen enkele moeite om tabletten in te geven. Maar niet alle honden zijn zo. Het kan een hele worsteling zijn om ervoor te zorgen dat je hond een pil inneemt. Je denkt dat hij de pil heeft doorgeslikt maar je hebt je nog niet omgedraaid of hij heeft het alweer uitgespuwd.

Hier leest je een aantal tips.
[ul] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Roep de hond bij u en laat hem voor u gaan zitten. Neem de tablet tussen uw duim en ring- of middelvinger van uw rechterhand. Met uw linkerhand pakt u z’n snuit vast en duwt u de kop naar achteren. Open zijn bek. Breng uw rechterwijsvinger naar binnen in de bek van de hond en trek de onderkaak naar beneden. Dan kan je het pilletje zover mogelijk achter op de tong leggen. Let op dat de pil in het midden van de tong terechtkomt. Als dit allemaal gelukt is, sluit je de bek en wrijft je over de keel van de hond. Hierdoor slikt hij en kan je ervan uit gaan, dat het medicijn goed is ingenomen.[/li] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Doe de pil of capsule door het eten. Als uw hond echt ziek is en hij weinig of niets eet, is dit niet aan te raden want zo krijgt hij ze niet of nauwelijks binnen.[/li] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Doe het pilletje in iets lekkers: een stukje worst, kaas of brood. Of in een brokje of koekje waar een gat in zit. Of smeer het in met leverworst. Geef uw hond er eerst één zonder het pilletje erin en laat hem dit opeten. Dan één met de pil, en houd de volgende, weer zonder, klaar om te geven. De hond wilt dit ook hebben, slikt vlug (en dus is het pilletje opgegeten) en dan als beloning krijgt hij er dan weer een zonder een pil erin. Het is een hele trukendoos, maar het werkt.[/li] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Er bestaat ook de EasyPill. Dit is een kneedbaar koekje, waarin je de medicijnen kunt verstoppen.[/li] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Als u de tabletten in het vriesvak bewaart, verliezen ze een groot gedeelte van de geur en de smaak.[/li] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Pak een lepel en doe er water op. De pil legt u in dit water. Dan alles in één keer leeggooien in de bek van uw hond. Hij moet dan het water doorslikken en dus ook de pil.[/li] [li icon=”hand-o-right” iconcolor=”#ff0000″]Verpulver de pil. Dit kan heel handig tussen 2 lepels. Dan roer je de poeder door iets lekkers, waar uw hond gek op is. Blijf er wel bij als u uw hond dit geeft, zodat u zeker weet dat hij de pillen binnenkrijgt en niet een ander huisdier hiervan gaat snoepen.[/li] [/ul]

Een handige tip voor het aanbrengen van zalf of crème is: smeer je hond in vlak voordat je gaat wandelen. Hij vergeet dan dat je hem hebt ingesmeerd en zal er dus ook niet aan gaan likken zodat het voldoende tijd heeft om in te trekken.
Verband is ook een optie.